နွေဦးတေး Spring Song

လေသမားတွေ မနက်ခင်း လဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင် တောအကြောင်း တောင်အကြောင်း မိုးလွှတ် လေလွှတ်။ နေ့လည်ခင်းရောက်တော့ နေရာရွှေ့ကြစို့ရဲ့ ဆိုပြီး ရွှေ့ခဲ့ကြ လျှောက်ခဲ့ကြ လမ်းတွေ တောအကြောင်း တောင်အကြောင်း မိုးလွှတ် လေလွှတ်။ နေပါဦး သူ့လေက ဘယ်လောက်အထိ ခိုင်မာလို့လဲ ဆိုတော့ သူပြောမယ့် လေသံတစ်ခုအတွက် တစ်ဘဝလုံးကို စားပွဲပေါ်မှာ ပစ်ချထားခဲ့ လေသမားအစစ်တွေ။    ။                              ဇေလင်းမောင်   မနက္ခင္း လဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ ေတာအေၾကာင္း ေတာင္အေၾကာင္း မိုးလႊတ္ ေလလႊတ္။ ေန႕လည္ခင္းေရာက္ေတာ့ ေနရာေရႊ႕ၾကစုိ႕ရဲ့ ဆိုျပီး ေရႊ႕ခဲ့ၾက   ေလွ်ာက္ခဲ့ၾက လမ္းေတြ ေတာအေၾကာင္း ေတာင္အေၾကာင္း မိုးလႊတ္ ေလလႊတ္။ ေနပါဦး သူ႕ေလက ဘယ္ေလာက္အထိ ခိုင္မာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ သူေျပာမယ့္ ေလသံတစ္ခုအတြက္ တစ္ဘ၀လုံးကို  စားပြဲေပၚ  ပစ္ခ်ထားခဲ့ ေလသမားအစစ္ေတြ။     ။                    ...

တနေ့နေ့ ငါးတစ်ကောင် တီကောင်တပ် ငါးမျှားချိတ်ကို လာဟပ်တယ် ခဏာကြာတော့ ငါးရော ငါးမျှားချိတ်ရော အမှုန်အမွှားတွေ ဖြစ်သွားတယ် ခွေးတစ်ကောင် ကားတက်ကျိတ်သွားတယ် နေအပူရှိန်ကြောင့် သပြေပင်လေး ညှိုးနေတယ် ငါစီးတဲ့ ဖိနပ်မှာ ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင် ကပ်ပါလာတယ် သူ့ငယ်ချင်းက ပြောတယ် သူ့အဖေမှာ ကင်ဆာ ဖြစ်နေပြီတဲ့ ငါတွေးတယ်  ငါ့အမေလည်း ကင်ဆာနဲ့ပဲ လေထုက ညစ်ညမ်းလာတယ်လေ ကြည့်စမ်း ရွေ့လျားမိုးတိမ်တွေ တောင်ခိုးတွေ တဝေဝေနဲ့ ကောင်းကင်ကြီး လှနေလိုက်တာ ငါလည်း တစ်နေ့။                              ဇေလင်းမောင်   ငါးတစ္ေကာင္ တီေကာင္တပ္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို လာဟပ္တယ္ ခဏာၾကာေတာ့ ငါးေရာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေရာ အမႈန္အမႊားေတြ ျဖစ္သြားတယ္ ေခြးတစ္ေကာင္ ကားတက္က်ိတ္သြားတယ္ ေနအပူရွိန္ေၾကာင့္ သေျပပင္ေလး ညိႈးေနတယ္ ငါစီးတဲ့ ဖိနပ္မွာ ပုရြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ ကပ္ပါလာတယ္ သူ႕ငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္ သူ႕အေဖမွာ ကင္ဆာ ျဖစ္ေနၿပီတဲ့ ငါေတြးတယ္   ငါ့အေမလည္း ကင္ဆာနဲ႕ပဲ ေလထုက ညစ္ညမ္းလာတယ္ေလ ၾကည့္စမ္း ေရြ႕လ်ားမိုးတိမ္ေတြ ေတာင္ခိ...

ဆွေးဖွယ်ပုံဆောင်ခဲများ လမ်းလျှောက်ရင်း လျှောက်ရင်း   ဆံပင်တွေ ဖြူလာ ရေစပ်ရှိရာကို ခြေမတို့ ရောက်လာ   မီးစများကို ခံစားမိလာ အေးဆေးငြိမ်သက်မှုနဲ့ ပိုဝေးကွာလာ ကောင်းကင်က သက်တန့်ကွေးညွတ်လာတာနဲ့ သက်တန့်ဖြောင့်စင်းလာတာကို တပြိုင်နက်တည်း ကြုံရလာ အဲသလိုဆို ကြေကွဲဖွယ် ခင်ဗျားစိတ်ကို ဘယ်နားမှာ ထားမလဲ ပြူတင်းပေါက်နားမှာလား အပြင်ဘက် ကွင်းပြင်လား အပြင်က လူအုပ်ကြီးဆီလား မလှမ်းမကမ်းက ခင်ဗျားရဲ့ ခြေမဆီလား မီးဖိုချောင်ထဲက ပါးစပ်ပေါက်ဆီလား ရေအိမ်ထဲက အူမလမ်းကြောင်းဆီလား ဒါမှမဟုတ် စားပွဲပေါ်မှာ ငြိမ်သက်ကျန်ရစ်တဲ့ လက်များဆီလား အများနဲ့ မဲခွဲတယ်ဆိုတာ စိတ်ကို မထားတတ်ရင် အုပ်စုဖွဲ့အနိုင်ကျင့်တာမျိုး ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ ကြားဖူးနားဝရှိလာ မဲခွဲတာမှာ စိတ်နဲ့ ကိုယ် အသားနည်းနည်း ကျလာ လူစုခွဲ အမဲဝေကစားနနည်းကိုလည်း ကစားတတ်လာ မိသားစုဘဝကို ကျေနပ်လာ ကလေးများဟာ ခုန်မင်စရာဖြစ်ပါသတဲ့ ကလေးတွေ ကစားနေတာကို ထိုင်ကြည့်ပါလား နှင်းတွေ တဖွဲဖွဲ ကျလာ နေ ကျက်ကျက်တောက် ပူပြင်းလာ နောက်ဆုံးမှာထိုင်တာက လွတ်လပ်မှုနဲက ပိုနီးကပ်တယ်လို့ ခင်ဗျားမြင်နိုင်တယ်မဟုတ်လား လျှောက်ရင် လျှောက...

ကောက်ရိုးလှည်းနွေဦးပုံပြင် ငယ်ငယ်တုန်းက စပါးနယ်ရတယ် ၀ိုင်းကြီးပတ်ပတ် ဒူဝေဝေပေါ့ အမေက ပြောတယ် စပါးနယ်တာဟာ သံသရာကို ရိပ်မိစေနိုင်သတဲ့ တစ်ပတ် နှစ်ပတ် သုံးပတ် ပြီးတော့ ကောက်ရိုးတွေ ခက်ရင်းနဲ့ဆွ ထွန်ချက်နဲ့ ဆွဲ ဆူးထောက်ခွနဲ့ ပစ်ပေးတော့ အကိုက လှည်းပေါ်မှာ သိပ်အောင်နင်း လှအောင်တင်ရတာပေါ့ ကဗျာဆရာဆိုတာ ကလေးဘဝကို ခဏခဏ အလည်သွားတဲ့သူပဲလေ စပါးနယ်သလို ၀ိုင်းကြီးပတ်ပတ် ဒူဝေဝေပေါ့ ပြီးတော့ ကောက်ရိုးလှည်းကို လမ်းပျက်မှာ မောင်း ဂလို့ဂလို့ ဂလောင်းဂလောင်းနဲ့ တစ်ခါ ရွာအပြင်မှာလှည်းဝင်ရိုးကျိုးလို့ ငါရယ် ခက်ရင်းခွရယ် သီသီကလေး သေဘေးက လွတ်မြောက်ခဲ့ပေါ့ အဲသလို ငါ လူငယ်တစ်ယောက်ကို လူဆိုးငါးရာလောက် ၀ိုင်းထားတော့ စပါးနယ်တာရယ်၊ မှောက်တော့မယ့် လှည်းရယ်၊ ခက်ရင်းခွရယ် ငါရယ် နောက်တစ်ခါ လှည်းမောင်းလာတော့ အမေ မပါတော့ဘူး စပါးနယ်မယ့် နွားမပါတော့ဘူး ကောက်ရိုး မပါတော့ဘူး ငါတစ်ယောက်တည်း နွားလှည်းနဲ့ အမှောင်ထဲ အမေပြောတာ သတိရစေပေါ့ နွားငါးကောင်ချိတ်ပြီး စပါးနယ်ရတာဟာ သံသရာကို ရိပ်မိစေနိုင်သတဲံ့ ငါက နွားမောင်းသူ၊ ငါက နွား၊ ငါက စပါး ပြီးတော့ ငါက ကောက်ရိုးလှည်း ငါက လမ်းအို ငါက ခက်ရင်းခွ ငါ သီသီကလေး လ...